Kafkasya cephesinde vatan toprağının kutsiyetini artıran kahraman şehitlerimizi rahmet, minnet ve saygıyla anıyoruz.
Kültür-medeniyet olarak kendisine benzemeyen insanlara bağımsız yaşam hakkı tanımak istemeyen Avrupa’nın büyük devletleri ve Rusya, I. Dünya Savaşı’nda (1914-1918) tekrar Osmanlı Devleti’nin topraklarına girdiler. Osmanlı Devleti kendini savunmak için, Galiçya’dan Yemen’e, Çanakkale’den Kafkasya’ya bir çok cephede mücadele etti. Kafkasya cephesinde Sarıkamış ve çevresindeki mücadele, vatan toprağının bölünmez bütünlüğünü artıran çarpışmalara sahne oldu.
Osmanlı Orduları başkomutanı Enver Paşa ve 10. Kolordu Komutanı Kurmay Albay Hafız Hakkı Bey Kafkasya cephesinde üstünlüğü sağlamak için Sarıkamış’ta Rusya ordularını kuşatma altına alma planı yaptılar. Plan başarılı olursa, ilk aşamada, Kars’a kadar uzanan bölgelere hakim olunup, Berlin antlaşması (1878) ile kaybedilen Kars, Ardahan, Batum gibi yerleri geri alma imkanı elde edilecekti. Plan, 22 Aralık’ta uygulanmaya başladı. Ancak, komutanların planlama hatası ve iklim koşulları dolayısıyla binlerce asker Allahüekber dağlarında donarak şehit oldu. Kalanlar, mücadelelerine devam ettiler. Kışın şiddetli bir zamanında her tarafı karlarla dolu, zaman zaman fırtınaların çıktığı yüksekliği 3 bin metreyi bulan uçurumlu Allahüekber dağlarının üzerinde taşları kırarak yol yapıp topları geçirmeye, fırtına da ilerlemeye çalıştılar. 9.Kolordu, 83. Alay Komutanı Binbaşı Ziya’nın ifadesiyle, eksi 15 -20 derece olan havada, düşe-kalka ilerlediler. Dinlenmek için oturduklarında tüfekleri bacaklarının arasında donup kaldılar.
Büyük kayıplara rağmen, Sarıkamış Harekatı Anadolu'nun bir Türk yurdu olduğunun ispatı olmuştur.